امروز با دیدن آلبوم عکس قدیمی مان و بازخوانی پرونده ی زندگی ام از دوران کودکی تا به حال بار دیگر متاثر شدم از گذران زندگی و ناگهان به یاد آینده ی نزدیک و کهولت تدریجی سن افتادم ، نهایتا پیری و تنهایی بسیار دردناک است، اما گاهی فکر میکنم برای من ، اگر پیری در کار نبود دل کندن از دنیا به مراتب سخت تر میشد... قطعا فلسفه ای در پس
این زوال تدریجی ، پنهان است!
پ .ن : اگر عمر اینترنت در ایران را معیار قراردهیم ، من "پدر بزرگ اینترنتی" خیلی ها هستم!
عطر باران روی خاک...
ما را در سایت عطر باران روی خاک دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : msmasa بازدید : 347 تاريخ : جمعه 19 شهريور 1395 ساعت: 13:58